Tebessümde Saklı Kahkaha

Kahkahalarımı sakladım tebessümüme yerimde duramıyorum,
Yüzüm alevler içinde uyuşmuşum kıpırdayamıyorum,
İçim içime sığmıyor, anlatamıyorum.

Mutluyum hem de çok,
Mutluyum çünkü 3 yıl oldu,
Mutluyum çünkü hala ilk günkü gibi.

Uyanmadığımız bir rüya yaşadıklarımız,
Anlatamadığımız bir öykü paylaştıklarımız
İyiki varız, iyiki birlikteyiz, iyiki evliyiz.

Beraberce elele, yürek yüreğe,
Baraberce güzel mutlu bir geleceğe,
Daha nice mutlu yıllara hep birlikte...

BEN

Sadece kalemimin değil, dilimin ve hatta düşüncelerimin önünde bir set var. Çağlamak, coşmak istiyorum... ama yok olmuyor. Bir şey var beni engelleyen. Aslında o bir şey de belli BEN!

Eskiden kalemi elime alır sayfalarca yazardım ne olduğuna takılmadan. Aklımdan geçenleri kağıda dökmek ve sonra o coşku bitince dönüp bakmak önemliydi. Sessiz sedasız, anlamadan neler dökülmüştü kalemimden...

Bazen bir söz çıkardı etkileyici, bazen bir öykü sanki yaşanmışcasına, bazen bir şiir...

Şimdiyse bilmiyorum. Sadece boşlukta yazıyor gibiyim. Aralarda ne bir şiir, ne bir öykü, ne de denemeler var. Yazıyorum, boşlukta çağlamadan sessizce akıyorum. Dönüp baksam da birşeyler çıkaramıyorum. Bir şey var beni engelleyen. Aslında o bir şey de belli BEN!