Bu Nasıl İnsanlık!!!

İnsan doğası gereği sevgi doludur.

İnsan sever, sevdiğini söyler.

İnsan sevdiğini söyler ve mutlu olur.

İnsan sevildiğini duyar ve mutlu olur.

İnsanlar değişmiş.

İnsanlar sevmekten korkuyor.

İnsanlar sevdiğini söylemekten korkuyor.

İnsanlar başkalarını sevince, sevdiğini söyleyince her şeyin değişeceğinden korkuyor.

Masum bir korku mu bu?

Hayır asla değil...

Maalesef ki insan, başkasına sevgisini verince,

Değer gösterince, o insanı mutlu etmekten korkuyor. 

Başkalarını mutlu görmek istemiyor.

Nedendir bilinmez başkasını yüceltince sevgisiyle, kendinin aşağıda kalacağından korkuyor.

Bu nasıl insanlık?

Kendi değerinin azalacağından mı korkuyor?

Neden mahrumuz sevgi cümlelerinden?

Bırakın cümleleri sevgi yüklü kelimelerden?

İnsan, 

Gittikçe aşağılaşan insan,

Gittikçe daha da küçük hesaplarla, diğerlerini eksiltmek isteyen,

Yukarıda görmek istemeyen,

Mutlu görmek istemeyen aşağılık insan.

Sen küçük hesaplarla sevgiden mahrum bıraksan da ötekileri,

Asıl sevgi mahrumu sensin unutma!

Sevmek, sevdiğini söylemek, bir insanı mutlu etmek, yüceltmek, senide mutlu edecekti oysa 

Ama yanıldın

Sevgisiz ve yalnız kaldın...